Resultaten voor het trefwoord inge boulonois

stilte – inge boulonois

Vooraf gaat tegenspraak: gekraak
van het plafond, geblaf, volhardend
getik van een vlieg tegen het raam,
pc-blieps. Dan de klank van niets.

Een witte vaas, geopende handen,
krant gevouwen op tafel, stoelen
in een waaier. Geen speld valt.

Alsof je oor, je oog de ruimte zelf
betrapt. Gedachten leggen zich
als zachte kussens neer. Het licht

trilt als een leesteken in een verhaal
dat alleen uit tegendelen bestaat:
het blijvende en weer voorbije van hier
en nu. En hoor: de koelkast slaat aan –

huis – inge boulonois

Blijft maar staan. Net als wij gehecht
aan vaste stek, de dingen op hun eigen
plek. Stof dat dommelt onder kasten,
boeken, vloerkleden, het waterbed.

Baarmoeder van heimwee.
Vesting voor geschreeuw, gezwijg,
voor kamerbrede tripjes van verlangen.
En altijd in het licht een tafel
om te leren delen.

Zelfs onbewoond nog wachtend op
gemorrel van een sleutel in het slot,
op digitale klokken stil van tijd verschietend.
Leeg of niet, pal achter ramen tikken ze:
seizoenen die in file door het uitzicht gaan –