Vooraf gaat tegenspraak: gekraak
van het plafond, geblaf, volhardend
getik van een vlieg tegen het raam,
pc-blieps. Dan de klank van niets.

Een witte vaas, geopende handen,
krant gevouwen op tafel, stoelen
in een waaier. Geen speld valt.

Alsof je oor, je oog de ruimte zelf
betrapt. Gedachten leggen zich
als zachte kussens neer. Het licht

trilt als een leesteken in een verhaal
dat alleen uit tegendelen bestaat:
het blijvende en weer voorbije van hier
en nu. En hoor: de koelkast slaat aan –