Resultaten voor het trefwoord hou

kantlijnen – pallas van huizen

Sommige dingen vraag je niet
Praat je over in stilte
sommige dingen vraag je niet
weet je, omdat je moet wachten
sommige dingen vraag je niet
hou je voor je
omdat je van elkaar houdt

de werkende mens – gerardus

en ze zullen…

godverdegodver

help me nou eens
nee, niet lachen

je weet best
dat als jij lacht

je broer nog erger
en papa dan…

hou er mee op

ik heb al gevloekt
godverderderder

ik ben niet boos
woest ben ik

en dan kan je wel gaan janken

hou daar alsjeblieft mee op

neeeeeeeeeeeeeeeeeeee
mama is aan het werk

dat weet je best
en ik hou van jullie

hou op met huilen

hoe kan ik je troosten

zal ik pannenkoeken bakken

je hebt het niet verdiend

je bent wel lief
en je broer ook

vandaag hou ik het droog – jelou

met boter op mijn hoofd
glijdt alles beter

kop in het zand
geen strobreed te veel
en wie de pet past
laat hem stuurman zijn

ik staar de kast
vol stoute schoenen
leer om leer gelooid
de zolen afgesleten

aan wandelen had ik
altijd al de pest

vooral met pijpenstelen

hou je fatsoen – gerardus

1)

broek af
gordijnen dicht

2)

gaap
hand voor mond

3)

jeuk in neus
laat het niet merken

4)

ogen sluiten…

tja…
eh…

sommigen krijgen
overal een harde
plassert van

5)

met jouw fatsoen
zou ik me schamen

6)

lach nooit en
te nimmer om
de domme filosoof

anderstalig – jelou

Ik zie wel dat je mond
verbanden tracht in flarden
in losgeschoten woorden

je zoekt een beeld in stukken
van hem of haar, en telkens
weerklinkt een nieuwe vraag
die ik enkel gedacht

je handen vinden steun
in spelen met een touwtje
als draaien zinnen soepeler ineen
zonder te kijken
als maakt de kleur waar ik van hou
jouw plaatje plots compleet

en zomaar uit het niets
ontwapen ik je blikken

wie ben jij eigenlijk, roep jij
dat vraag ik mij al jaren
maar ik denk veel te moeilijk want
jij wilt gewoon mijn naam.

het trillen van de tijd – peter helsen

Een aanval op de achterblijvers, een verhaal zo oud als de straat.
Hier is het dat ik van je hou en het is nu. De verten in een mal
gegoten, keer op keer herhaald, ingeperst verlangen. De wegen
ernaartoe. Pijlen, sporen, voetstappen en voorgevoel.

We verteren de weg goed, de fles gaat van hand naar mond naar
ziel en oude liederen worden dan en daar geboren. Het timbre van
een vergeten stem, het trillen van de tijd en spijt dat alles eens
zal zijn geweest wat het nooit had mogen zijn. Maar genoeg

daarover nu. Hier is het dat ik van je hou. En het is nu. We
kunnen niet heel de wereld. Alleen wij al langs de kant van
de weg. Je weet toch hoe dat gaat.

antifoon – eelke van es

Laat mij binnen,
wat kan ik nog beginnen
om jou voor mij te winnen,
wat moet ik zonder jou?
Jij bent de mooiste vrouw,
ik schreeuw mijn keeltje rauw
omdat ik zoveel van je hou.

De jury spreekt
en wreekt zich met vuur.

Later groot later dood,
eerst nog door zielenpoot,
als een eendje in nood
in een donkere sloot.
Hoor je goed wat ik zeg?
Al het licht kruipt ver weg
in een schaamrode heg.