Resultaten voor het trefwoord calvin smith

discotheek – calvin smith

Manieren kruipen over generaties in dansende eilandcirkels

Alle mensen kroelen hun handen in de lucht
waar de muziek liefde verkoopt uit de zee
stromen vrouwen met stoute blikken vrolijk
lijken de golven te kabbelen over mij heen
waar mijn ogen nog altijd rustig blijven voor
een jongen die achttien jaar in talent loopt

Waar zullen de sterren van vandaag Calvin in het verleden aanspreken

Briefjes van 50 likken de bar voor een moment
van genot spot lot laat mij even verder houden
van rondingen in bewegingen voor mij alleen
is het ritme niet het begrijpen van ogen tellen
we grenzeloos zonder enige tijdsbesef voor
een jongen die achttien jaar in talent loopt

Voor de beste dichter is gesprek stof genoeg onder de druisende clubs

user calendarclock-o

droomvragen – calvin smith

In gedachten lijken mijn dromen alleen
ik blus de kus van zoete woorden mam
waar waren de tijden van geluk alleen
ik geloof in het stromen door liefde pap
voelen we in oneindige leegtes verder
lijken wegen te sussen in mijn hoofd

om niet meer te smachten naar warmte

Nachten huilen tussen de sterren waar
iedereen slaapt wordt de maan getroost
met lieve gevoelens eenzaam door mijn
betoverende glimlach aan mijn eindeloze
raamkozijn hangt een wereld vol emotie
in tranen van een jongen met vragen los

geslagen in de toekomst van zachte stof

user calendarclock-o

kruispunt – calvin smith

in een speeltuin speelde zij
in een vergetenland door
kranten en beelden op tv
wist ik het ook maar
tranen douchten op mijn kussen terwijl
mijn zusje verkracht lag te slapen

een doodstraf lachte ik hem toe
een levenslang schreeuwde ik hem toe
toen moest hij slapen en niet wakker zijn
vrijheid zorgde dat ik verdwaalde door
woede raakte zelfs mijn woorden op
mijn zusje sloeg hij kinderplezier weg

bomen blijven tegen mij zwijgen en snikken
toch heeft mijn hart het vergeven maar
niet vergeten staat hij bij een kruispunt waar
mensen heen en weer vliegen in de wind
trilt haar koude handje in de mijne
kijkt ze angstig in het verkeer

user calendarclock-o

love-suicide – calvin smith

Ze verdwaald pijnlijk langzaam tot
ik stik van echt plezier
is er nooit spraken, waar
ik niks meer vind dan
haar naam, bonkend in mijn hoofd

Pijn is slechts mistig als
mijn kleine wereld zwart vervaagt
onze liefde in grote inkt druppels
likken we droevige wolkenkrabbers af
grond lijkt te hoog,toch springt ze 50 meter

Sirenes gillen door de straten
flats draaien om me heen
staat onze leven stil
zit ik hier te bidden voor
haar laatste zonde, zelfmoord

user calendarclock-o

i’m sorry hero – calvin smith

Een autoflits kraakte achter mij maar
mijn beste vriend sprong er liefde voor
heel zijn leven in een rolstoel
slikte hij alleen en ongelukkig door
mij verdwenen zijn vrienden en dromen
kon ik nog wel al was ik het vergeten

De pauze brak met drie schoten aan
twee in de lucht en één onder zijn kin
had hij genoeg, waardeloze contacten maar
niets kon ik terug draaien
mijn benen in een koude storm
spijt het me al was ik mijn hero vergeten

user calendarclock-o

angels are crying – calvin smith

Ze verkoopt haar dure lichaam maar
20 euro lijkt weinig, is veel
meer nog dan afgrijselijke liefde
klinken haar koude woorden zachtjes harder
God waarom heeft u mij verlaten
staat zij daar voor de Jumbo
krijg ik korting op de straatkrant

Bruisend water grijpt haar bij de keel maar
haar kind raakt verstrikt in weergaloze golven
meer nog dan de heftigste tsunami’s
verdrinken haar dromen en schatten
waar de straten gek genoeg dansen
staan de engelen te huilen
bid ik maar troosteloos mee

user calendarclock-o

roken is dodelijk – calvin smith

gif spuit kringen uit een vulkaan
vervuld de hemel haar liefde over
meneer nachtegaal kwijlt toch
in dampen vergrijzen jaren verder
niet de natuur, wel gillende mensen

kwakende slachtoffers roken bommen door
de nevel sijpelt het meer over
mijn as druppelt het water toch
lijkt mijn glas niet te verzuipen verder
niet het licht, wel een koude dood

user calendarclock-o

superman – calvin smith

Deze superman schildert slierten woorden als
klanken uit zijn pen rollen toch
klimmen zijn zware dromen in de lianen maar
verder vliegt hij dan Mars
lichtjaar in donkerjaar uit, hij blaast

Deze superman schreeuwt scheurende verlangens als
papieren diepten uit zijn inkt knalt toch
zachtjes aan zijn rode denkbewegingen maar
de liefde huilt het uit
het ritme spreekt in Pluto, niet haast

user calendarclock-o