Alstublieft. Ben terug. Op de handentast.
Past het dat ik u brief, mijn granieten afgooi
als een dief, en aan uw zwakheid ruik?

Hier zie: een handvol zemelen en enige grepen
ouderwetse meligheid. Kneed het tot een bol,
een bal, een knol of een knal of een wiewoud
van zeemgefleemde heb-je-even-voor-mij-refreinen.

Noem het Charels Voor De Zwijnen, Pjoek Pjoek of
Equinoxe Ben Kwijt De Tel van Jean-Michel Jarretel.

Pas op, onnozelaar, achter je in het bos bewoog een
sodemieter-toch-op-hellehond die achtereenvolgens
overging in
1. een vos
2. een wolf
3. bruine beer
en 4. een beukennootje.

Ach, mij kan niets gebeuren, het is een sodemieter-tochop
toch? Maar beukennootje. Zei je beukennootje?
Toch geen beukennootje? Neen, geen beukennootje!

Eerder gepubliceerd in Krakatau 51