Resultaten voor de tag niemand

genoteerd, niet genoemd – iniduo

het lijkt verdomme wel of ik ben opgegroeid tussen witte jassen; altijd pogingen een wankel evenwicht te verruimen of bezig lege bladzijden te vullen met opgeraakte gedachten het moet geen obsessie worden geen ontworteling van maangewassen dan liever op pad met dode paarden die niets zeggen terwijl de levenden op ... »»»

zomeravond – august tholen

Van volstrekte koude naar een avond in de zomer. De zon zwenkt en dooft de ruimten tussen de gebeurtenissen, daar waar niemand is, of ik, maar nauwelijks dan. Ik hoor het ruisen van sparren maar geloof ze niet. Leugens- allemaal leugens. En toch, wat een fraaie onwaarheid. II ... »»»

fictieve pesronages 1 – manja croiset

ze zijn er de gasten een bloedeloos gesprek zo te zien gaat het regenen zegt iemand een ander ik was laatst op een begrafenis het was gezellig maar we moesten maar weer eens gaan druk weet je wel we bellen nog inderdaad is het gaan regenen begrafenissen zullen ongetwijfeld ook ... »»»

verziekt – pallas van huizen

Er is bijna altijd meer aan de hand. Het is nog niet eens de buikpijn als ze mij daadwerkelijk laat vallen, maar vooral het liegen, anders voordoen, de stress die zo’n pijn doet, die ik voel en meeneem naar mijn werk, naar huis. “Het geeft me een kick.” Ze stond ... »»»

massaal – iniduo

te vroeg voor naweeën mengen stemmen met de wind te verstaanbaar voor ijlen gekleed in afzondering smoort een zucht in het strooisel van verlatenheid doch niemand vraagt hem de weg aan de zoekende in tastbare ommekeer enige monden stuwen woorden leunen langs gevels naar ver, weg uit haperend zicht waarom ... »»»

mañana mañana – pallas van huizen

Pallas was geen zwijger, noch sprak ik hem veel. Haar pessimisme tegenover de blauwe wolken en de rode maan, Pallas kon er niets aan doen, dat ik haar kende van voor het misbruik, sommige dingen groeien zo, en dat kan je haar niet kwalijk nemen, heb ik nog tegen Pallas ... »»»

mojito madre – pallas van huizen

Ze was een eenvoudige tangodanseres op de boulevards van Habana. Het kon haar niet veel schelen of ze dronk op kosten van de baas of van haar vriend. Een echte wereldster zal ze nooit worden, maar de illusie dat het zou kunnen hield haar staande. Elke dag danste en danste ... »»»

gebed zonder eind – iniduo

het tuinpad zal nog bladeren verzamelen regen zal nog wegwassen wat niet tijdig kon verdwijnen ook al heeft september zijn schaduw geworpen ook al lijken wolken opgedroogd in rookgordijnen er zullen nog doden te betreuren zijn verse aarde zal weer wonden onder duister bedelven monden zullen zich om ingeslikte woorden ... »»»

pauze – iniduo

‘Neemt niemand de telefoon op?’ wat is er eigenlijk mis met flessenpost aangezien overzeese dromen smoren in een ongewilde noodstop ik ben aan een dampige broodtrommel ontsproten maar de kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten twaalf uur slaat de klok, ... »»»

monsters en beesten – nicole de korte

Laat in de avond Diep in de nacht Slapen de meesten Of houden de wacht Voor monsters en beesten Slapen lukt mij niet Ik heb geen rust Rook nog wat wiet Niemand die mij nu sust ‘Het komt allemaal goed’ Zegt iedereen vol vertrouwen Dat is voor mij te mooi, ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...