Resultaten voor de tag jacob van schaijk

bipolair – jacob van schaijk

een merel zong Ständchen, een alt iets over een heide, stil en zo ver harmonie en dissonant in een duet dat een engelenkoor overtrof afgunst besloot dat iemand moest boeten en de film opnieuw zou draaien te beginnen bij de introductiescène alsof alles nog pas gisteren was de draden slijm ... »»»

pauze 1965 – jacob van schaijk

bij het havenhoofd dreven woorden als spiegelbeeld van lome meeuwen voor mij en de vissen maar pakken kon ik ze niet met vier was ik blij geweest genoeg voor een mooie zomerdag of een ander leven ik bleef een vis op het droge je wees mij een tanker aan en ... »»»

feniks – jacob van schaijk

de kou verdreven, woest hakkend op diepe roerselen en oude spinselen, tot spaanders wat vergeten moet, het haardvuur in, maar al te snel als Feniks weer herrezen

signatuur – jacob van schaijk

je zwijgt het is beter zo en stil weet ook niet wat te zeggen nu staren we naar het plafond woorden zijn verraderlijk dat je me bedonderd hebt het kan me niet meer schelen en je leugens ook geen moer zou zelf niet graag te biecht gaan en wat onvergeeflijk ... »»»

keurslijf – jacob van schaijk

als je keurslijf je beknelt, werp het af en neem het lillend vlees voor lief, kies voor je naakte dans een eigen ritme uit, maar zorg wel voor passende muziek

lachje – jacob van schaijk

op het perron van een klein station wachten twee meter van elkaar Henk en Marjon van in de zestig op de trein die daar nooit stopt even wisselen ze een knikje met een schuchter lachje, een dag meneer en dag mevrouw net lang genoeg om de trein voorbij te laten ... »»»

dwaas – jacob van schaijk

een zilvermeeuw kroont de berg tot keizerrijk waarvan de heerser neerziet op het dal, de leegte, een wereld zonder mensen een kakkerlak kraakt onder zijn voeten, geluid dat almacht claimt, beschikking over leven en dood van een creatuur hij waant zich, een seconde slechts. meer dan mens een ... »»»

ont – jacob van schaijk

de ont is in mijn samenhoud geslagen de stukken zelf zweven in ’t rond zelfs Kwetal de Breinbaas weet geen raad en zegt het is maar het beste dat je ipsen gaat

mijn lief – jacob van schaijk

de lente was gemaakt van geuren en van jou van klanken die je zong waren de dagen en van de kleuren die je plukte was ons huis we leefden een optelsom van kleine dingen maar deze zomer zal het sneeuwen in de tuin in augustus vriest het dertig graden en ... »»»

Aforisme

Wie niets kan vergeten, heeft een slecht geheugen. Jacob van Schaijk

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...