Zwart-wit was ik
en een beetje blauw
toen ik naar de sterren keek
en uit een huis aan de overkant klonk:
“It’s a small world after all!”
Zwart-wit was ik
en een beetje blauw
toen ik naar de sterren keek
en uit een huis aan de overkant klonk:
“It’s a small world after all!”
De Bijlmermeer in zwart-wit.
Het startsein van een man met idealen.
Mijn vader met lang haar en onze eerste zwarte hond
aan het voetballen met mannen die ik later mijn ooms zou noemen.
Mijn moeder met een zakdoek om haar hoofd.
Met z’n allen in beweging op een 8mm film.
Wie wilde hen niet zijn?
De soundtrack van voor mijn tijd illustreert de torenflats:
All along the watchtower. Voorgeboortelijk paradijs.
De wasmachien danst,
zich onbewust van
de blik van de mand
die met nieuwe was wacht
Het geblokt zwart-wit
van de vloer, van de bank
waar de kat (wit-zwart)
zijn schaakmat lag
Een paraplu verliest
zijn evenwicht
Het gordijn zuigt aan
in het raamkozijn
Ik ben er ook,
ik ben stil
Een man draait zich om in bed
Recente reacties