er is
nu eenmaal
besloten
– zaak kamer ruimte
gelegenheid reactieveld
daarmee gesloten –
er is
nu eenmaal
besloten
– zaak kamer ruimte
gelegenheid reactieveld
daarmee gesloten –
staat daar de man met uilenogen
met de uilenbril met zware glazen
staat daar de man met uilen om
zijn oren uitverkoren
staat daar de haan de nieuwe
morgen uit te horen
zijn knappe kop hoog in de zon
staat daar de goudzoeker
zeker van zijn zaak
de paddentrek is over
de genadeklap zal volgen
blijkbaar alles breekbaar
gemaakt alles verbonden
de jassen de seconden
breekbaar is mijn macht
jij hebt spijt van wat je dacht
ik klapper met de oren
ik grijp naar touw ik wil niet
horen hoe de ezels op hun koppen
slaan en op hun laatste benen staan
alles klein ook deze wereld
alles fijn ook in de wereld ja
Een trilling een schokkende beweging
de aarde beefde in het
hypocentrum, de overlevende
hongerig en dorstig tussen duizenden doden aan alles gebrek, lijkzakken
en kisten niet uitgesloten, de
gevreesde tsunami volgde al snel.
Brokstukken de zee ingesleurd met
een hond op een drijvend dak
Geluk is een schone zaak.
Helicopters cirkelden boven zee.
Reddingwerkers kwamen naar benêe.
Op de patrouilleboot lekkernijen
worst en brood. Gered uit waternood
en hongerdood.
Geluk is een schone zaak.
Je spreekt van
Huiselijk geweld
En de manier waarop
Jij dat meldt
Kwalijke zaak
Ik praat liever
Over de prestaties
Van nageslacht
Het is een schitterend pandje waarin ze haar zaak heeft ingericht. Scharen, klemmen, tangen, droogkappen en alle soorten soul-spul die je maar nodig kunt hebben voor het bewerken van ‘black hair’. En natuurlijk twee comfortabele stoelen, waarvan ze er één in de luiste stand heeft staan. Daarin slaapt ze, midden op de dag, ontspannen, een beetje opgekruld, in het hart van die middeleeuwse binnenstad – die rijk is aan alles, behalve aan negers.
als trof het een doelwit
van terroristische precisie
waarbij een aantal willekeurige
– mevrouw van Wusterbeen loopt
haar hondje uit te laten wanneer ze plots
met hond en al wordt uitverkoren
en de eeuwigheid opent als een parasol –
als klapten de meeliftbeelden van een raketinslag in Bagdad
waar Achmed in zijn hangmat
blijft hangen mijn zonlicht in
en ik kijk naar een stapeltje
mannen die als kaarten
liggen opgestapeld
in Irak
het is zaak de herkenbaarheid
van de kaart te vegen
en dat zo te doen
dat het merken verspreidt
de foto’s van een jaar of acht geleden
spaarpas van die zaak
toen ik nog
het zakje uit de winkel
de spray die zo
handig leek
Handleidingen
Correspondentie
Ziekenfonds
Je weet maar nooit
Recente reacties