Resultaten voor het trefwoord weerloos

draagvlak – iniduo

Horizonnen zoeken toenadering,
belangeloos. Een pril begin.
Geen ongeoorloofde aanval,
noch verraad aan een weerloos vergezicht.

Rust voor het getergde geestesoog,
daar gaat het om.
Door lange halen van een gewimperde zon,
zodat ijstijden dooien in lauw strijklicht.

Patronen tekenen zich af
in isobaren als lijnen van gelijkenis.
Zonder eigen aard,
om anoniem de ware hemel te schragen.

Thuiskoffers, gedragen in eigen kring
op de vlakte van nabijheid.
Binnen bereik van deze lichaamstaal
komt nakend gedogen bij vlagen.

onschuld – b. vogels

van vissen wend ik mijn ogen af
ze zijn weerloos en onmondig

en hengel naar een zwaluw
die vinnig de wolken over zwemt

daar ziet niemand graten in

nyctalopia – yvonne van der haven

al kerfde ik steeds dezelfde regels
vergeten woorden in het kermend hout
zij bleven onzichtbaar voor hen die zien

-zoekt, gij zult zoeken- schreeuwden zij
en ik zocht en zocht maar vond het niet
geen woorden van betekenis vond ik

niets van waarde, weerloos of verlaten
niet op muren, vuilniswagens of beton

al wat restte was verstorven as op hopen
rottende bergen beenderen en wat hout

en nu, terwijl de mannen hun shovels rijden
-het nette pak tijdelijk verruild voor overall-
zoek ik vergeefs mijn ingekerfde woorden

aaltjes – ibunda

Het is de eerste laag
-afgepeld-
gerijpt tot aan de snede

de aarde smukt zich
onder dit verrassend aalt

het is de tweede laag
weerloos gefileerd tot op het bot

enkel nagels blijven achter
gescherpt aan minuscule zinsneden

geen laatste oordeel te vellen
de kwetsbaarheid is versteend
zonder betekenis

verschraald
verdord
verstorven

en achteloos verstrooid