Resultaten voor het trefwoord veiligheid

een ei moet je goed laten schrikken – pallas van huizen

Als je achter de feiten aanloopt heb je het zelf niet in de hand en laat je het aan
het lot over uiteindelijk verlies je dan op de langere termijn alsnog.
Er is een grijs gebied waarbinnen veiligheid en kosten voor veiligheid elkaar in
de weg zitten. Soms is het beter zo zuinig mogelijk te spelen, soms is het beter
om iets hoger te gaan zitten en met een extra investering je zekerheid, je
informatie af te kopen of te kopen.

(fictie)

Stel er staan een groep demonstranten op het Malieveld te protesteren tegen
het kraakverbod. Zij hebben allemaal azenkrakers zoals Q9, 67 en J8 in hun
handen, en maken opmars naar het binnenhof. De enige manier om die
demonstranten te stoppen is met genoeg druk (macht, geweld) van de politie om
ze zo af te schrikken dat zij niet met de laatste kaart op de river onze azen
(het kraakverbod) kraken. Met andere woorden, om iemand echt te laten passen
moet je hoog inzetten en mag je geen slappe inzetjes gebruiken, als je niet
hard genoeg speelt zullen die demonstranten altijd je azen kraken of de code
van de kluis verbeteren, wees daarom streng maar rechtvaardig als je recht
op de pot hebt en zet zeker niet te zwak in, het is meer een kwestie durven
(die koude plens water over dat ei uitstorten) dan van denken, want je weet
als die laatste kaart er nog niet ligt en het binnenhof is nog veilig
– dat je niet hoeft te verliezen als het op de laatste kaart (de confrontatie)
aankomt daarom is wat dat betreft verdediging je beste wapen om op te eisen
waar je recht op hebt.

(realiteit)

Overigens is de dag dat het pas echt gerechtvaardigd is om het kraken van
huizen te verbieden ook een dag dat er niet meer geruild hoeft te worden,
geen bloed met bloed vergolden meer wordt en de oude wet: oog om oog,
tand om tand vervangen wordt door de wet: gelijke voet, gelijke munt.
Op dit moment nog een utopie voor het grootste gedeelte van de wereld
en dus ook Nederland, helaas.

pamflet voor een betere toekomst – jan holtman

(met dank aan en voor S.)

Hubert Klaver wordt de nieuwe minister-president en tuinverlichting verboden. Gehandicapten gaan de straat weer uit en Palestijnen krijgen meer spreekrecht dan Joden. De homoparade wordt afgeschaft en de wandel en handel der Chinezen in kaart gebracht. Er komt een minister van orde en veiligheid. Personeelsfeestjes worden verboden. Vleesoor amputatie verplicht, doch gratis. Er komt een baby- en peuterverbod voor openbare gelegenheden, alsmede een winkelverbod voor incontinente bejaarden. Rond campings komt een hoog afsluitbaar hek en alle haptonomen worden het land uitgezet. Bij ongeregeldheden worden tanks ingezet. Er komt een rijverbod voor invalidenauto’s tussen 12.00 tot 10.00 uur en alle fonteinen worden uit vijvers verwijderd. De dierenambulance wordt afgeschaft…

Maar dat niet alleen! Alle alternatieve geneeswijzen worden verboden alsmede straatreclame en samenscholing in de bredere zin des woord. Kunst ontstaan uit verveling of vrijdenkerij verdwijnt, maar oude beroepen herrijzen in het straatbeeld: De SRV-man komt terug! Het ontslagrecht voor rouw- en cliniclowns wordt met spoed versoepeld. De Drionpil komt in het ziekenfonds. Ter vervanging van de mobiele telefonie krijgt de stadsomroeper weer recht van spreken. Windmolens worden vervangen door kerncentrales en er zal nog maar één tv zender zijn! Bladblazers en zuigers worden met uitzondering voor gemeentepersoneel verboden. Letsel veroorzaakt door sport wordt niet meer vergoed. Op straffe van kielhalen zal het therapeutisch zwemmen met dolfijnen verboden worden. Nudisme eveneens. Een beoordelingscommissie zal de voortplanting gaan beoordelen. Er zal nog maar één open podium zijn: Het schavot op het marktplein!

magalhaensplein – maaike klaster

Buiten op het plein, onder het toeziend oog van de windhaan
bovenop de toren van het kerkje en de kraaien op het dak,
spelen kinderen die er nog niet zijn. Op de autoparkeerplaats
mogen zij niet komen van mij, voor hun eigen veiligheid.
Verder is de stoep hun wereld, het speelterrein waar zij samen
met de ontdekkingsreiziger die per vloot onze aarde rondging
op verkenning kunnen. Iedere boom is een universum op zich,
dus daar hebben zij voorlopig genoeg aan.

Voordat het donker wordt, ga ik even bij ze kijken met een
kartonnen doos onder mijn arm. “Wie wil er een ijsje?”
vraag ik dan, “Iííííííííííííííík!!” roepen de scheepsjongens en
meiden van Magalhães in koor. Hoor maar. Daar komen ze
aan. Ook de kerk weet dat zij er bijna zijn, wuift ze binnen
met vlag en wimpel, lijkt Schip Ahoy!! te zeggen terwijl ik
vanachter het huiskamerraam toekijk.

Buiten op het plein spelen kinderen die er nog niet zijn.
Op de autoparkeerplaats mogen zij niet komen van mij,
voor hun eigen veiligheid.

de berg I – walmzand

Walmzand was…

er was, nog steeds
onder donkere sterrenhemel
hoog in de bergen
een vlakte, onontdekt

daar kom ik vandaan
lang geleden
was er alleen zand, ronde en vierkante kiezels
walmzand…
en water, waaruit geschapen werd

ik nam alles in mij op
zweefde boven die vlakte
verdampte dauw doordrong mij
oeradem blies mij leven in
ik zweefde, eeuwig leek het

licht kwam aan snellen,
ik zag dat het goed was
alleen daar, veiligheid,
ik voelde dat het goed was
nog niet bezoedeld door mensenhand,
ik proefde dat het goed was

hier verwijl ik bij tijd en wijle nog…
hoog, ijl, geheim, alleen
in die droom is het goed…