Ik heb een abortuspraktijk in mijn bovenkamer.
Daar drijf ik ongewenste gedachten af,
illegaal.
Ik verdrink mijn verdriet in gemberbier.
Zeg maar, kan er een droge emotie bestaan?
Als ik mijn ogen sluit,
blijven muren zichtbaar.
Dan regent het in mijn glas.
Druppels verdunde jodium vloeien
in even dunne, schaduwrijke wonden.
De stilte overstemt monotoon
de geluidaanwas
van die ene gevoelige snaar.
Ik zou willen dat er nog dagen
van morgen bestonden.
Nu ik eindelijk haar borstomtrek ontdek,
eindig weliswaar,
vergaar ik alle moed in de lingeriewinkel.
Hier moet ik kiezen.
Het doet er niet zo toe waar we uitkomen.
Of hoe ver ze uitkomen.
Al lijkt voorgevormd me,
voor de inhoud,
veiliger voor het vege lijf.
‘Honingkleur klinkt als muziek,
beklijft het kostbaar paar.’
bespeelt de winkeljuffrouw mij
met een zoete snaar.
Thuis wacht een nieuwe vrouw,
met een andere snit.
ze grapt dat duct tape alles plakt
haar barstende gitaar
een snaar die is geknapt
o ja! roep ik. haha!
ons tentje in de regen
ja.
de polsen op mijn rug
en met een ruk de haren
die zich scheurden van de huid
aah! ha.
zo plakken we geknipte tijden
Recente reacties