Het gaat er om, waar het om gaat.
KRAKATAU neemt voor onbepaalde tijd rust.
Resultaten voor het trefwoord rust
De rust vertraagt het denken,
laat me mezelf zijn,
als ik niet anders kan.
Vandaag, vrienden, zingen
we ons naar de vergetelheid.
We reizen tot boven
de pijnboomgrens
en zetten ons neer onder het
licht van een oeroude ster
waar de wereld eindelijk weer
tot rust komt en terugzinkt in
haar natuurlijke, geheiligde
staat van onverschilligheid.
Waar al haar ontroeringen weer
tot alledaags ongemak worden,
haar kalkstenen tranen niet
langer tot museaal marmer
worden samengedrukt,
haar meanderende beken
worden rechtgetrokken
en haar hysterische snik-
blauwe luchten in kalmer
tinten gepuzzelstukt.
Want eeuwig vallen
de regens in Frankrijk,
warrelt de geur van
versgebakken brood
er door leigrijze straten,
krijsen de everzwijnen
in de bossen om manna,
bedrijven stelletjes
de liefde in portieken,
schilderen krankzinnige
schilders blad voor blad
de vurige vingers van de
esdoorns op de hellingen,
speelt iemand Satie op
een Normandisch strand.
En eeuwig tuimel ik,
handenwringend,
in een vrije val
naar moeder aarde,
als Icarus,
als een oeroude ster
zingend,
zingend.
Telkens stond die gele auto voor zijn deur,
eerst dacht hij laat maar het zal wel
maar de volgende dag en de dag erna, en erna, en erna, etc, etc.
steeds die gele auto
nu haat hij gele auto’s niet
maar als ze elke dag voor zijn deur gaan staan
ja dan kan je er wel eens last van hebben
dus op een goeie dag zat er een kras op…
met een briefje
die gele auto staat er niet meer
de schade was verwaarloosbaar
de andere auto’s laat hij met rust.
Ik ben je vriend, jij bent mijn leven
het enige wat ik weet
echt zeker weet
we hebben even wat tijd nodig
tijd om tot rust te komen
dingen uit te praten
we hebben gewoon even wat tijd nodig
gewoon wat tijd
het komt goed, echt goed
ik ben je vriend, jij bent mijn leven
even wat tijd
meer is het niet
we praten het uit
praten het uit, praten het uit
meer is het niet
echt niet
gewoon wat tijd
tijd, tijd, tijd
we vinden rust, rust
eindelijk rust
echte, echte rust
ik ben je vriend, jij bent mijn leven
het komt goed, echt goed
het is het enige wat ik echt zeker weet.
: || ” Is houden van wel leuk? ”
Gek is eerlijk. Muziek is een gevoel.
De liefde doet dit, de liefde doet dat
maar het woord rechtvaardigheid
kwam er niet in voor
Toch voelen wij aan dat het perfect is
Het enige dat echt telt
De eerlijke gekte, leuke verliefdheid
de wereld hoeft het niet te weten
de genegenheid, het houden van
het respect dat je voelt
als samen in een warm bad
een zoen in gedachte
in een oase van rust
Als de lede tranen
die even spreken
aanvaarden we de stilte
de eenvoudige stilte
en laten elkaar
weer even gaan.
Laat in de avond
Diep in de nacht
Slapen de meesten
Of houden de wacht
Voor monsters en beesten
Slapen lukt mij niet
Ik heb geen rust
Rook nog wat wiet
Niemand die mij nu sust
‘Het komt allemaal goed’
Zegt iedereen vol vertrouwen
Dat is voor mij te mooi, te zoet
‘T is mij nu al aan het benauwen
Toch ga ik er 100% voor
Niemand die mij stopt
Uiteindelijk alles dat klopt
Wees gewaarschuwd
zelfs de barbaren lopen in pakken,
vergeten te vragen,
zakken al bij hun eerste woord of daad.
Windstoten stompen in mijn gezicht,
ik word geduwd door kinderen van bijna vijftig,
geschopt en geslagen door jonkies van tien,
vrouwen van veertig negeren me en verjagen me,
overal ben ik een eerlijke hinder,
maar niet voor jou.
Het kleine stukje beschaving op aarde,
daar waar we rust hebben
zonder elkaar echt te kennen.
Het is hier, ergens hier, ik weet het zeker,
gisteren nog kon ik het vinden,
en vandaag herken ik het weer
De flauwe grimas
verdwijnt even snel
als een waterige
regenboog
Was toch verleden
week dat de eerste mens
op de maan liep
En jij gister met lompe
verwoestende passen
mijn hart ontzielde
Zou ik dan morgen weer
de met onschuld besprenkelde
baby donshaartjes ruiken
en voelen
Weet ik dan wat ik
volgende week met mijn leven
heb gedaan
Vandaag geef ik de onmacht
samen met mijn lichaam
aan de rulle aarde
en vlij ik mij in de
welkome gedolven rust
Een dag om in het gras te bijten.
Een dag om in de lucht te blijven.
Azuur en zilver,
eetbaar glas
vormen stille scheerschuimtorens.
Blaas er vlokken van de toppen,
slaak een dikke bastaardwolk.
Spring in het wit en veer.
Veer terug.
Rust in het bollen van je rokken
en daal met benen als klepels neer.
Recente reacties