Resultaten voor het trefwoord olifant

buikspreker boven water – delphine lecompte

Op de duimknobbel van de buikspreker rust een kever uit
Ik weet niet waar zo’n insect van bekomen moet
Hoorbaar is zijn hijgen niet
De buikspreker niest
En de kever keert terug naar zijn rijstpapeiland.

In de tweede strofe mag ik een prozaïsche omelet eten
Het helpt niet
Dat de buikspreker een mooi servies heeft
Het eigeel verhult een kannibalistische pelikaan
Bijna verklap ik mijn diagnose op het juiste moment.

Het juiste moment wordt verkeerd
Wanneer de buikspreker een houten dier laat vallen
Net voor de grond wordt bereikt herken ik
De olifant aan zijn surrealistische elegantie
Pas na het herstel van de slagtanden praten we opnieuw.

De buikspreker gebruikt het woord ‘aquarium’ in iedere vraag
Ik antwoord op al zijn vragen: ‘Ik kende het wachtwoord niet.’
Het wordt avond omdat de sterren willen opscheppen
Somber verlaat ik het huis van de beenharde buikspreker
Mijn somberte vindt goddank een vallende ster.

Ik vind de gevallen ster in een plas ossenbloed
Hij heet Abraham noch Noach
Zijn tweede beroep was koorddanser
Mijn wens is verse huisdieren voor al mijn mannen
En de gulzige genezing van de enige moer.

De gevallen ster lost tergend op
Terwijl de ochtendzon het ossenbloed stolt
Tot de roestige tekening van een kever op een duimknobbel.

de oude kruisboogschutter koopt een imperfect juweel – delphine lecompte

De oude kruisboogschutter koopt op eigen houtje een steen
Rond mijn nek is het een donkerpaars juweel
Gekmakend imperfect is het gelaste zilver een doorn in mijn oog
Bovendien is de steen zelf veel te donker veel te groot
Maar een gegeven paard wordt niet op de tanden getikt.

De oude kruisboogschutter eet gretig een marsepeinen circusolifant
Hij begint met de linkerslagtand
Met de rechterslagtand boetseert hij een nieuwe olifant
Een wilde natuurlijk
Ik eet de wilde olifant op
Of vermaal ik de rechterslagtand van de circusolifant?

Het heeft geen belang
Dat ik mijn gekregen juweel haat
De oude kruisboogschutter vraagt:
‘Ben je blij met de steen?’
Het is belangrijk dat ik lieg.

Ik antwoord: ‘Het gelaste zilver is gekmakend imperfect,
Bovendien is de steen zelf veel te donker en dus een doorn…’
‘Een doorn?!??’ briest mijn muze
‘In mijn oog, een splinter in mijn oog! En ook nog een bloemzak om mijn hals!!
Een zak zelfrijzende bloem, hoor je me wel?!’
Bries ik uitzinnig terug.

Na het nieuwtestamentische geloei zwijgen we lang
Maar ik kan onze verkilling helaas niet chronometreren
Mijn polshorloge ligt nog thuis
Thuis maakt hij deel uit van een stilleven
Met ivoren alligator, blik linzen en woordenboek
Afrikaans-Nederlands Nederlands-Afrikaans.

vlucht – elvira wende

vliegtuig saai
snel uitgewerkt
morgen ziet ge mij
grote olifant met haren
op de rug maar niet zo’n
mammoet uitgestorven
onmogelijk nee gewoon
als reuze grote olifant
met haren op de rug
in scheiding

check – jacques santegu

Als we nu eens alle beesten goed willen bestuderen
zit er niets anders op dan:

– de pinguïn ringeloren (’t is geen zeeleeuw die de bal doet rollen)
– de haai taggen
– de olifant van zendmast voorzien
– de slechtvalk een camerahelm aantrekken
– de mens een enkelband meegeven

Of hoe techniek en wetenschap erin slagen
mens en natuur te verenigen

beest – josse kok

de auto een slang
de deurbel een kraai
brengt shoarma van slakken
en bunzingenhaar
de badkamerlama’s
ze spugen op mij
een olifant slaapt hier
al eeuwen geketend

aan recalcitrante
ontkenningspatronen
conglomeraties in
lusten getogen
beestelijk kraken
van kiezen op botten
geknauw en geschrok tot
een omvang, bespottelijk

sneuvelt de draak
een gekerm over veld
ruggenmerg splijt zich
open, een berg is gekrenkt
en bemerkt dat het einde
zijn dierlijk vertoon
smoort in een kiem
van hardnekkige schroom

wagens een prairie
mannen een kudde
spuiten de wolven
pijnlijk het brullen
een leeuw is vandaag
uit zijn schedel getrokken
door bezwerende kracht
van een Simsonsgedrocht

en mocht dan de terugval
zich ongemerkt tonen
als geuren zich merken
met eigen symptomen
het doel dan besluipen
gelijk Filistijnen
dan is een bevrijding
slechts ijdele hoop

sweet revenge – gronama

Honderden vogels
springen, vliegen, duiken,
kijken snel weg als hij nadert.
Bang voor het fenomeen mens
als zij zijn.
Dit geheel terecht natuurlijk.

Zich nogal
olifant in porseleinkast voelend,
walst hij toch verder,
verontschuldigingen mompelend.

Desondanks blijkt de wraak zoet;
een kwak witte kak
treft zijn hoed.