Ik sprak laatst mijn goede vriend
P.
en legde hem de situatie voor.

“Kijk”, zei hij, “stel je laat een natte wind.
Durf je dan bij haar die bruine streep
in de wasmand te gooien?”
En, toen ik even oorverdovend stil bleef,
triomfantelijk: “Dan is het liefde!”.

Van je vrienden moet je het hebben:
poëzie bedenk je niet,
die ligt op straat.