En de duisternis trok door het land
terwijl grote macabere ogen de
boomtakken – nog vol als de zomerzon –
langs de kant van de weg verlichten.
Ik zag hoe de bladeren regengepoetst
treurig naar de aarde keken en weenden om
hun naderende en te vroege dood.
O treurige dood van midden in ’t leven nu
alle bloesem weggewaaid ’t lange wachtten
op nieuw leven.
Verdriet rijpt als het koren.
En naar de lente.
Als al het nieuwe leven
weer vruchten zullen geven.
Kapitein Rundvleeshart alias Don Van Vliet
forellenmaskerdrager
over diep en open wondig zijn
in kreten – tonen – onmuziek – ontzinde zinnen – boven chaos
dood, net als Frank Zappa
die misschien wel ergens klaarstond
met alvast hun vele instrumenten voor het grijpen
beiden barstten ongetwijfeld los
Hemelse Koren verstomden in hun strot
en rookten na.
Ik was
een molen
van kunst en
blauwe stenen
Met vele
obstakels
om me heen,
Zoals de
windvangende
bomen
Ze zijn allemaal omgewaaid!”
En de huizen
brak je af,
Steen voor Steen!”
Ik ben
een molen
van kunst en
blauwe stenen
En mijn
wieken draaien
om het koren te malen.
Recente reacties