Resultaten voor de tag iniduo

in de verte – iniduo

misschien zijn het warmtelijnen die koude doorkruisen of stille omgangsvormen aan het oog onttrokken door stadia van afstand op pijlers van de overkant door kromming van aarde in verbogen ruimte in mate van vaagheid onoverbrugbaar onoverkomelijk zal ik toegelaten worden tot de plek van mijn afwezigheid ik weet het niet ... »»»

de honingboom – iniduo

het was begoocheling toen ik een foto van gewortelde schaduw trok ik weet nog hoe het rook de savanne van het warme hart de kou van de eenzame toendra ik ben vergeten hoe het voelde de gouden mist, de ochtend van de nachtbraker het laaghangend fruit in je kop draag ... »»»

zonder tegenbericht – iniduo

als een boodschap langszij komt aan de poort van droomtijd in het bollen van velden is er niet weinig aan gelegen de einder van voorspelling in vochtige grond te laten rusten tot op het uur dat het geheugen zich verheft zich openrijt

zuidpoolijs – iniduo

men zegt wel; laat geen dag, geen avond hetzelfde zijn zodat ijs verdampt en het klimaat verandert, hoewel niet voor het leven de zon doolt rond in onze tuin op het zuiden waar het niettemin een aantal graden koeler is zo verkwikkend, dat ik in de vijver met troostvissen bedlegerige ... »»»

amorfis – iniduo

langs de grenzen van zichtbaar licht onttrek ik mij even aan eeuwigheid tussentijds sta ik kort in het zicht als speelbal van eigenwijze tijd hooguit hoogte, waarmerk van reliëf of diepte in groeven van voordood gezichten, van mensen die ik nog tref een rimpel in de vijver van stille nood ... »»»

zee van kalmte – iniduo

het hervonden water spiegelt binnenkant ik ga in een omtrekkende beweging mee voel ruggelings strelen met vlakke hand mijn leniging zweeft boven ademloze zee ik ben in een onbeslapen bed ontwaakt waardoor wormgaten vallen in blindheid het duurde even, maar de code is gekraakt eindelijk ben ik deelgenoot van mijn ... »»»

compositie – iniduo

ik bezit geen letters maar er is mij verteld dat ik woorden kan bezitten als ik deze in mijn volgorde aaneenrijg ik bezit ook geen kleuren maar er is mij verteld dat ik coloriet kan bezitten als ik verf op mijn doek aanbreng ik bezit geen geluiden maar het schijnt ... »»»

met de noorderzon – iniduo

Weg, ver weg uit de kelder van de ziel met de vrijheid van het lichaam naar feesten van alledag door onbeschaamde tuinen, felverlichte etalages langs de stilte van het ommuurde bed op de fiets, voorbij het uitdijende heelal met de scheur door het servet dat geen laken kan zijn met ... »»»

ompoling – iniduo

nog glinstert een tegenstromende rivier de enige die implodeert naar het brongebied bevangen door water dat lotsbezegeling wist met wassende dunheid en afnemend debiet golvend door diepten van laag naar hoog jij, zuivere eigenheid die geboren wederkeert in het oeverzand staat geschreven wie je bent de zoekende rivier die het ... »»»

half kraakhelder – iniduo

vage geluiden, zij rollen met een rimpeling fezelen met winden mee zodat weinig anders over blijft dan behoedzaam oren spitsen met een flauwe bocht vage beelden opgeslagen in het brein in de kluis van niet vergeten spreken taalloos het licht aan op de grens van waken en slapen tegen beter ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...