er gaan geluiden over de pijngrens
door de wanden van het gehoor
zij verdrijven de afwezigheid
naar ruimten die ik luid doorboor

laat mij wild zijn in het bos
overgeleverd aan naakte aarde
geur van mos en verschraald bier
aan kaalzucht zonder eigenwaarde

proevend van schroeihuiden
opgezwollen in poriën van vlees
uit achterbuurt en bielzentuin
uit kelen roodverbrand en hees

geen zee leek ooit te hoog
en magen waren hongerig geil
ik schakel liever een tandje terug
platgezegd, deze muur is mij te steil