Weg, ver weg uit de kelder van de ziel
met de vrijheid van het lichaam
naar feesten van alledag
door onbeschaamde tuinen, felverlichte etalages
langs de stilte van het ommuurde bed
op de fiets, voorbij het uitdijende heelal
met de scheur door het servet dat geen laken kan zijn
met het vliegend hert naar het land
van de timmerman, bij wie thuis de kastjes scheef hangen
van de onbekommerde, die de ogen sluit voor kwel
met de vrije wil, gevangen door verdrongen dwang
van degene die leest en schrijft
ergens komt
en nergens blijft
Laat het maar rusten, gewoon rusten
Resultaten voor het trefwoord hert
En niet in zeven sloten tegelijk
’t hert op bevende poten
prikkeldraad stroom in de wei
’t gewei naderbij
En niet in zeven sloten tegelijk.
Schok wanhoop en luister
tegenstellingen welsprekendheid
der letteren en de dwazen die azen
altijd clowneske tand des tijds
kan ’t niet zeggen nog lang niet
alles dat weet niet weet allemaal
’t hart dat vleugels tedere waan
Onwetende werktuigen in mist
door gangen en spelonken
en zij die zoeken de hemel en in
boeken volgen de lichtgevende ster.
Amor hoor.
’t hert ’t gewei
’t sijpelend beekje.
En in zeven sloten tegelijk.
Recente reacties