Resultaten voor de tag haar

gebroken ziel – pallas van huizen

Hij zag haar onschuldige glimlach met de dag een beetje verdwijnen. De maan viel nog steeds niet uit de lucht. Zijn zwakte, het verlangen was zichtbaar, in elkaar gedoken, gestrest van zichzelf, schoof hij de dagen verder en verder opzij. Besluiteloos was hij zonder haar, zonder zichzelf, zoekend naar iets ... »»»

alles bewoog, behalve de wereld – pallas van huizen

Ze voelde meer, meer dan wat ik uit ervaring weet soms bleef ze eten, zette de tafel opzij blikken kon ze lezen, ik enkel toe kijken ze voelde meer, wilde water inmiddels ken ik haar een beetje hoort ze bij mij.

iedere gek zijn of haar geloof – pallas van huizen

Er zijn mensen die in appels geloven en er zijn mensen die in peren geloven, en geloof me, diegene die in appels geloven kun je niet overtuigen in peren te geloven en omgekeerd ook niet.

zwaar kut – pallas van huizen

Ze had de hele nacht geschemerd, haar man laten denken dat ze al sliep, ’s morgens bij de koffie was het stil alsof er een zwart-witfilm een halve minuut op pauze stond. Ze denkt dat hij het niet heeft begrepen, want toen hij de sleutels van de garage pakte legde ... »»»

manisch-depressief – jacob van schaijk

de maan ontvangt haar licht van´t ijs terug de einder lokt, ik schaats hem tegemoet gedragen door de wind, zoals het moet gedroomde vleugels heb ik op mijn rug het licht van dorp en stad is ver van mij meer levensteken is er niet dan dat en nooit was ik ... »»»

streling – wim de roo

behaagO was ik maar de kus die zachtjes op je lippen drukt de mond die al je haar met huid en al bezaait met zoenen en dat ik dan die zoenen was behaagziek als geen ander of de tong, zo lekker diep en geil terwijl ik ook de armen ben ... »»»

vaste tijden, zelfde plek – berry tunderman

’t Gekrijs is niet van de lucht. Tijdens haar porno-uurtje. Vooral wanneer haar jonge poesje. Uit pure wanhoop. In de gordijnen klimt.

een nieuwe november – b. vogels

Ik vraag de bloemenvrouw naar wintervaste kleuren. Ze neemt mijn schouder. Ook haar kind ligt toegedekt. In een chrysanten bed. Wiegendood. Dagen worden nu in een rode schoot geboren. Zij draagt de laatste nacht. We delen de prijs. Tellen onze kinderen. Er is niets verloren. Stuikhei leeft heel lang.

fysiek afwezig – pallas van huizen

mijn lichaam is hier de echo kleeft nog aan de muur in gedachte nog tussen lakens haar ogen, haar stem ik ben er ook ingetuind seks is niet altijd eerlijk onevenredig verdeeld beheerst door macht mijn lichaam is hier de echo kleeft nog aan de muur ik ben er ook ... »»»

roomservice – pallas van huizen

Aaltje duwde met haar vingers even was de stilte tastbaar, voelbaar de deur viel uit zijn slot. Roomservice. Ze begonnen zachtjes samen te lachen. De lakens hielden hun mond.

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...