Resultaten voor de tag blikken

angst – laura mijnders

Wanneer krakende voetstappen zich voortbewegen in een nacht die me speels wakker houd wanneer alles vastbesloten lijkt te liggen in angst, slechts enkel angst in diezelfde angst die mij dagelijks zo bruut m’n dromen ontneemt dan vraag ik me af of het niet beter zou zijn om zo’n leeg bierblikje ... »»»

voor morgen – jelou

Als je morgen doodgaat je glimlach lijkt verstomd je ogen zo verdomd onzichtbaar, je gelaat een dichtgeslagen boek waar ik jouw zinnen zoek in huid van perkament je blikken afgewend naar verder dan het hier waar ik niet reiken kan zo zal ik deel daarvan en immer jou nabij in ... »»»

eventjes – kid-lee vermaase

Ergens in mijn levenswandel, op een dag, Zie ik daar een ander ook rondlopen. Onze blikken kruisen, er volgt een lach, Waarna we de stilte in ‘wat studeer jij’ omdopen. We spreken tegen elkaar, en dus bestaan we, Een klein moment op de dag, en dan gaan we, Ieder weer ... »»»

anderstalig – jelou

Ik zie wel dat je mond verbanden tracht in flarden in losgeschoten woorden je zoekt een beeld in stukken van hem of haar, en telkens weerklinkt een nieuwe vraag die ik enkel gedacht je handen vinden steun in spelen met een touwtje als draaien zinnen soepeler ineen zonder te kijken ... »»»

de westerse kooi – rianne oosterom

Als in een lomp leeuwenpak gehesen loop ik door een volle straat waar alles knippert en waar blikken schichtig zijn De blikken zijn identiteiten samen opgesloten in een kooi Ik ben eruit ontsnapt Maar ontsnappen betekent constateren dat er simpelweg niet te ontsnappen valt Ik wil een vreemdeling zijn maar ... »»»

rue de paris, temps de pluie – bert bevers

Er zijn de brandende blikken, het kader uit. Op wat ze willen, op wat er niet is. Het gemis van verbanden schroeit als het herkennen van oprecht geloof. Dat weten ze best daar, onder hun paraplu. Herkenning is immers een vorm van plaatsbepaling. De middag is evenwichtig vastgezogen over zichzelf, ... »»»

tot de orde – bert bevers

Soms moet de dag tot de orde geroepen. Onder deze Pont de Mirabeau schuift de rivier langs dromen van aflijvigen. Al komt de nacht en slaan de uren, etmalen gaan en dichters blijven duren. Laat oog in oog onder de brug ons dromen komen, in lome blikken zonder eind. Wij ... »»»

gare de bercy – bert bevers

Hier kom je aan voor de nachttrein naar Milaan. Voel je dat de reiziger geoefend in begrijpen is, maar ook dat niet iedereen paraat voor later is. Op perrons passeren immers schimmen vol zichzelf, met weinig woorden. Hun blikken zijn van melkglas, ongewis als dagboeken die geschreven werden met terugwerkende ... »»»

dagen van fijnzerigheid – gerda blees

hoe kleine tegenslagen deuken maken in een al gebutst mentaal gestel treinen die vertragen op de warmste dagen buikpijntjes die zachtjes knagen tegen een behang van fijn verbaal geweld de bus die juist versnelt om zich net niet te laten halen blikken die misprijzen vieze mannen die misschien door kieren ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...