Resultaten voor de tag stil

bipolair – jacob van schaijk

een merel zong Ständchen, een alt iets over een heide, stil en zo ver harmonie en dissonant in een duet dat een engelenkoor overtrof afgunst besloot dat iemand moest boeten en de film opnieuw zou draaien te beginnen bij de introductiescène alsof alles nog pas gisteren was de draden slijm ... »»»

signatuur – jacob van schaijk

je zwijgt het is beter zo en stil weet ook niet wat te zeggen nu staren we naar het plafond woorden zijn verraderlijk dat je me bedonderd hebt het kan me niet meer schelen en je leugens ook geen moer zou zelf niet graag te biecht gaan en wat onvergeeflijk ... »»»

verzet – hanny van alphen

grootvaders klok in de vestibule stond stil toen Sijtje van de Hoeve werd geraakt op haar klompen had ze aangevoeld en gewaakt tot de verzwegen vlet haar oog ontvoer met de beladen vracht verscholen tussen teer en lompen het doodsuur is nooit verzet

[31-005][2004] – pastuiven

oculus III gramvolle zielen roerden zich in de zalen tot het tijd was voor de waag makat bechorot van algeborenen! het was niet anders de volgende stilte ah zo stil ik hoorde mijn ademteugen denken het kloppen van harten steeds luider in stiltenis want daar was jij de laatste eersteling ... »»»

hervalueren – pallas van huizen

Stap uit de malle molen je zit erin je laat je koeioneren bang je gezin te verliezen bang je schulden niet meer te kunnen aflossen je belast jezelf te veel verwijt je partner kan geen kant op terwijl je te veel druk krijgt van buitenaf sta eens stil en loop ... »»»

aurelia – iniduo

is er een ochtend na nachtbraken is wat niet kan ook wat niet wil deze tango zonder lijven te raken vroeg de maan aan de aarde stil een jaar met louter schrikkeldagen kent ook uren van verborgen leven die zich nooit zonder te vervagen aan de openbaarheid prijsgeven nachtvissers blijven ... »»»

vreemd vertrouwen – pallas van huizen

geen flauwekul of boterkoeken ik, jij, het vrije leven het werd gezegd van binnen in een gedachte die alleen jij echt kent onvertogen zonder bloed aan het doekje stenen bewogen geheimen stonden roerloos stil het werd gezegd van binnen roestvast, loepzuiver toegegeven geen slaap, geen vriendschap als een dag zonder ... »»»

oceaanspectrum – iniduo

kon ik mezelf maar bevolken zonder mensen of adem te verliezen in een tekstloos rondeel kon ik maar ontwaken zonder grenzen daarvoor hebben alle dagen woorden teveel het lijkt dat de overvloed die ik ooit bezat al lang is vervlogen met alle winden mee de wind opent deuren naar het ... »»»

het leven zwijgt – serpil karisli

de herfst is stil het leven zwijgt als een traan een vlinder op zijn laatste dag je woorden zwijgen als de omhelzing van een zigeuner een thuisloos oord een onverteld verhaal het leven zwijgt een verstomde fluistering

september – b. vogels

het park leunt achterover de vijver lijkt me dichter aan te kijken onze rimpels zichtbaar in het duister van de spiegel groeien schouders naar elkaar een blad drijft voor mijn mond het wordt stil in zoveel diepte

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...