zondagmiddag bij een wedstrijd – eelke van es
In het stadion komt de zon
binnen. Het gras ligt los
op de aarde. Rattenogen
zweven door de lucht:
het zijn de duiven van hier,
glurend door een blauwe jurk.
Langs mijn vaders oren spint
men kakelversjes. Van de kant
is de bal een bom in een boemeltrein
die suizend sluipend binnenslaat.
De grond is donker,
de grond was de dag.
Zeegelaar in de spits,
de spruiten in de velden
en verderop iets wits.