hoe dagen langer in mijn ogen hangen
nacht slaapt niet meer
langs het schuren van de wol van makke schapen
of misschien

omdat ik hier voor scheefgezakte huisjes
tussen opgegroeide bomen sta, het groen verteer
het land over mijn longen, lucht mijn adem heet
of misschien

omdat stilte wijdbeens staat in ver gedreven
handen in mijn natte haar, geen regen zicht beroert
dat alles wit verwondering en lager wolken

enkel en alleen daarom blijft licht