zelfmoord en doop – delphine lecompte

Mijn moeder verwenst mij tijdens de doop
Ze is niet uitgenodigd en draagt paars
Er hangen haaientanden aan haar handtas
Ze kletteren als boze kraaien op een warme motorkap
Een schriele oom probeert haar buiten te werken
Het duurt uren en het doopfeest wordt stopgezet.

Na de geaborteerde doop zwerf ik rond
In de kuststad waar ik gewoond heb
Is iedereen op zoek naar een bloedende afgod
Om een centje bij te verdienen
Een fortuin om de lokroep van de golfbrekers te ontvluchten
Maar iedereen keert uiteindelijk terug
En 90% van iedereen glijdt moedwillig uit.

Ik ben nog steeds aan het rondzwerven
Nu betreed ik een tempel
Hier kan je Chinese calvados drinken en
Gokken op paarden die genoemd zijn naar vermoorde filmsterren
Hollywood, maar ook Bollywood, Praag en Oostende
In een achterkamertje vind ik de zoon van de uitbater
Toen we twaalf waren kreeg ik zijn melktanden
In de plastic schatkist van zijn waterschildpadden
Hij dacht dat het hem recht gaf op mijn ontmaagding.

Hij kust mij op mijn linkerwenkbrauw
We roddelen over mijn moeder en
Halen herinneringen op aan zelfmoorden van vroeger
De explosieve van de loodgieter, de banale van de schoonbroer van de sponzenverkoper,
De twijfelachtige van de notarisvrouw, de moedige van de schoenmaker
De stinkende van de taxidermist, de nobele van zijn moeder.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK