vervolg op tijd
de traagheid van de treinreis is
niet guur genoeg voor ons
verdicht
het brandje tussen hier en later
te vroeg geblust het raakt
ons niet
het neemt onze beslissingen en
wij gaan zonder morren weer
op weg
mijn god zo god vergeten ver
laat later laatst zijn
als blikken
stemmen ons sommeren
aus zu steigen volgen wij gedwee
wij kopen onze krant en doden
onze tijd op het spoor
wij zijn
altijd iemand
die verlaten gaat en wordt
Reageer