We drinken een terrasje op het bier
met als toetje het aperitief vol druppels
dagzweet en een cocktailprikker met
drie zeer onwillige olijven, ergens tussen
wouden van bacardibruine lijven met alles
terugspiegelende ogen, hetzij dicht of open.

Is men daarachter mens of niet, men kan
slechts gissen, zich wellicht vergissen
of zich vergewissen, kijkend van links
naar rechts, van rechts naar links,
als bij het tennis op tv, als men hier plots
met ballen slaat, dan trillen alle brillen mee,
of niet, in feite heb ik geen idee.