Ze zal niet
vergeten hoe het begon
dit hurkend zoeken
in ’t veld vol klavers

een schat vergaard,
het groene klaverkruis
in ’t leergebonden
boek bewaard.

Voor later.

“Zei pappa, of was ’t mamma?”
(‘k was vier en weet ’t zo goed niet meer)
Zeewier zilte pier

dit bleke strand
muziek ruist in schelpen waait

een mateloos ogenblik
de duif in haar vingers fladdert
rust in een blauwe wolk boven zee

’t Woord kleur bekent.