mijn meisje heet er zijn
geen nieuwe berichten
maar ik noem haar nooit

ze is gekooid
met dode dichters
waar geen woord meer roept

haar dak is schuin ze heeft
een voor- en achtertuin
maar geen balkon

ze heeft ruimte voor kastelen
een bos en heel veel vis alleen
voor uitzicht moet ze klimmen

het is een half uur met de trein
en verder dan de zon