weg – gronama
Soms kwam hij mij tegemoet fietsen,
onopvallend en kalm.
Kennelijk bewoog hij zich altijd
tegenovergesteld door de stad, leek het.
Met sommige mensen heb je soms dat,
met hem nu nooit meer.
Ik kende hem niet, maar ergens ook wel,
dit is nu een stad zonder hem, Driek vaarwel.
Mooi I.M. voor Driek van Wissen! Ik kom vooralsnog niet verder dan dit:
IN MEMORIAM VAN WISSEN
In de verzamelbundel Dichters
op de bres voor de paardenkastanje
geen gedicht van Driek van Wissen
destijds Dichter des Vaderlands.
Waarom niet?
Gedwarsboomd?
Weer?
Om zijn toegankelijkheid?
Van Wissen was toegankelijk.
“Ja, nu je het schrijft”
schreef hij aldus gevraagd
“herinner ik mij (vaag)
dat ik ben benaderd
voor een Kastanjegedicht.
En ik heb ook wel plannen gehad
om zo’n gedicht te schrijven
maar vanwege een overvloed
aan verzoeken en verdere drukte
is het er niet van gekomen.
Ik ben het domweg vergeten.”
Van Wissen
blijf je missen.