Spoel terug & ontspan je, stel je
een droom voor, je bent mijn vriend
hebt dus recht op de waarheid & meer
heb ik niet te bieden.

Maar jij maakt van elke dag
tot vervelens toe een kunstwerk of op zijn minst
een nuttig werktuig, houdt het geheugen
scherp, vindt binnen ieder landschap

een bruikbaar surrogaat voor slaap, uit de verte
lijkt het iets, maar hier, in dit beklaagdenbankje
piep je anders, begrijp je het ook niet meer
& luistert, net als ik, nu het Forum wankelt

van ‘vrijheid als autonomie om woorden
te vormen, bijvoorbeeld een beter begrip
voor de morgen’.

Zintuigen hebben in dit licht het laatste woord.