Ik heb belopen grond gewaard,
denk aan de stappen die
erop zijn gezet, toen ik niet wist,
niet deed en alleen nog dacht

te voelen dat het te vroeg was
voor dat al dat mijn hart verlangde
Al denkende voelen conflicteert
met groei en onttrekt zo vocht

en ja, ik heb gehuild en onze grond
kent zo kristallen en de glinstering
blijft zo geconserveerd voor langer
dan ik zal zijn

Maar nu regent het weer, lief
en met dit schoon gewassen gegeven
bleken voornamelijk angsten ongegrond,
drijfzand en een slechte fundering

ruik nu in alle omgekeerde kamers
de met ons doordrenkte aarde opnieuw
van dit moment en ik wil proeven
meer, veel meer dan snoepen

aan jouw gedachtengoed
of het zout van teruggetrokken tranen
wil ik nu proeven hoe zoet de scheuten zijn
en groei tot jou met mijn hoofd opgericht

naar de zon
en waterwortels
stevig in gegrond