Vogels kwetteren
dagen vol krakkemikkerig,
kreupelhout knerpt
verhalen van niet waar, maar
het luisterde verkeerd

waar blijft de wind met
haar voorspellingen, zo
trouw ze anders fluistert

zelfs de padden
hebben zich verstopt achter
hun troebele diafragma

laat de takken maar geselen,
de schutting zich vermolmen
tot doorgekacheld turf

Carboleum is al lang vervlogen
net als de geur van
zondag eten we geprakte schuld.