was – bennie spekken
hier sta ik
zwarte was
op te hangen
de wind speelt mij
parten met je
ondergoed
je string streelt
aalglad langs
mijn kin
ik kleur de verhalen
achter je luchtige
kledinglijn in
je nachthemdje
zijdezacht en
zondoorlicht
uit de droom
een nat washandje
in mijn gezicht
Kijk, zo moet het! Transparante poezie, doeltreffend in al z’n eenvoud!
Beeldend met een fraaie volta als besluit. Hulde.
Vanaf heden ga ik een washandje volta noemen…
Ik overweeg een novelle ‘De man die in een volta een synoniem voor een washandje zag’. De hoofdpersoon zal vast rottig aan zijn eind komen.
Schrijf dan eerst maar eens een goed gedicht!
die was hangt al 50 jaar vandaag…..