Zachte ogen kijken me aan
oud en fragiel
maar nog steeds teder
bijna een moeder
was jij
toen ik hier leefde

Geluiden van weleer
dwarrelen neer
prompt verloren
ooit bevlogen woorden
nu slechts bestemd
voor dovemansoren

En straten lijken kleiner
alsof alles terugdeinst
voor zoveel verleden
mijn ouderlijk huis nu
als een winkel gesloten
wegens familie omstandigheden