vrolijkheid is pervers – delphine lecompte

Er was altijd een jaloerse dashond die
In mijn schenen beet nog voor ik in mijn rozijnenboterham had gebeten
Later mocht ik op de slaapkamer van een oudere neef naar The Cure luisteren
Het was niet incestueus, ik hoopte wel dat hij mij zou blinddoeken en strelen
Maar er gebeurde niets; de nerd toonde zijn nieuwe computer, zijn yodamasker,
Zijn spinnenencyclopedie, zijn melktanden in een ivoren doosje.

De jaloerse dashond is later gedood door een achterlijke tuinman die
Dacht dat hij een kapotte teddybeer was en hem in de houtversnipperaar gooide
De achterlijke tuinman is drie jaar na de dood van de dashond verdronken
Het was niet in de Noordzee, ik denk dat het in een oceaan was
Hij was op reis met zijn moeder, zijn moeder heet Olga en ze leeft niet graag
Ze heeft nooit graag geleefd, sommige mensen worden zo geboren
Je kunt dan wel verontwaardigd zijn of ijsjes kopen om hen op te vrolijken
Maar zo werkt het niet, laat me met rust, ik heb het recht om zwaarmoedig te zijn.

Olga stofzuigt haar woonkamer en krijgt kippenvel
Ze denkt aan alle mensen die van goede wil zijn
Het zijn er drie, nu denkt ze aan haar zoon
Hij was niet kwaadaardig, maar die dashond heeft hij wel degelijk vermoord.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK