vroeg meisje – jonathan griffioen

ze ligt daar maar
in bleke bescheidenheid
alsof haar dagen niet voorbij zijn
en als een lege gang in mij

ze krult krols
langs mijn lippen
maakt mijn zicht weer wazig
eindelijk weer zachtjes stikken samen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

  • Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
  • Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
  • Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
  • Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...

Vrienden van Krakatau

Cookies?
Cookies = OK
Deze website maakt gebruik van cookies.
Cookies zijn op uw computer opgeslagen codes die deze site gebruikt om enkele instellingen te onthouden. Daarnaast worden statistieken over het gebruik van de site bijgehouden via Wordpress en Google. Deze gegevens worden niet met derden gedeeld. Eventuele Google-advertenties op deze site kennen een eigen beleid.