Gilde de maan nou zo
of kreunde de aarde
vingerkrommend mank
verschoten enkelbanden
weten de kneepjes,
kleuren blossen
slechts nog ingevallen
als ik mijn pas versnel
piepen schors en bast
gangen in mijn longen,
knapperig verdorst
ik pluk lucht bijeen
voor een gewichtig uitzicht,
laat spons en zeem zelfs
baantjes trekken
oren spitsen uitwas
maar de maan slijpt richting
niet meer in haar glazen.
Martin,
De maan heeft een belangrijke rol hier, vandaar….
Ik ben wel zo eigenwijs dat, als ik zelf tevreden ben over het geschapen beeld, ik er zelden iets aan wijzig.
Zo cryptisch vind ik hem nog niet eens….;-)
Maar snap wat je bedoelt.
Heb zo meerdere stijlen, ook die van de begrijpbare. Maar soms is cryptisch schrijven net zo leuk;-)
Snap alleen niet wat je bedoelt met een stap verder…..
Als je meer losheid bedoelt kan ik dat vatten. Maar zou dat graag nog eens concreet horen….
Hoi Jelou,
Wat overigens ook niet wegneemt dat ik in eerste instantie geraakt werd door jouw gedicht. Het is mij net iets te vol van het beeld van de maan, volgens mij (is dus niet meer dan mijn visie) is dat een beetje uitgewoond beeld. Ik zie aan je manier van schrijven dat je talent hebt. Volgens mij moet je net een stap verder, iets meer durf tonen op het literaire vlak. Maar aan de andere kant: wie ben ik om dat te zeggen. Het commentaar van Arjan is kort, maar wel kernachtig. Veel mensen willen vooral een leesbare literatuur, in ieder geval een waar betekenis meer voor het grijpen ligt. Dat mag. Zo als de zon ook op mag.Iedere dag.
dank je wel Jelou.. Jouw gedicht inspireerde me, in het bijzonder de frase “ïk pluk lucht bijeen” een centraal idee voor mijn gedicht en dat wat dichters doen.. van niets iets maken of blijft het een nietsig iets? Neemt niet weg dat dit ook in de buiten-dichterlijke wereld een gegeven is.. Ja wat betekent het eigenlijk? Voor mij is het gedicht een vraag over alles wat zogenaamd wel betekenis heeft. Het eindigt in ieder geval met een verwijzing naar de ark van Noach.. Op pomgedichten.nl staat trouwens de net bijgewerkte versie, opgedragen aan hare majesteit..
Maar ja, wat betekent het toch allemaal, hè?
Wauw…..jij kunt woordkunstigen!! Het klinkt als mossige vering onder een klamboe van varens:-)Ben jaloers op je gaaf gevonden samenvoegsels…..:-)
J.eetje
ik pluk lucht bijeen, verschaar de aarde
met de geleedpotigen van onder de steen
schaduw de dag af met gekriebel torskorrels
in mijn vangwangen van netvlies verzamelende
trofee wikkelaars. Mag ik je maandacht,
mag ik je somstijdige verwelkingen verwanten
aan mijn grijsgetreepte kapsharige putdeksel,
mag ik je miezemuizig landgestel inslikken
voor later als lekkagelaster alle bastbomen
bedekt. Voor later als de loopliefde uit is
de bonbonboekjes geleegsnoept genoegdoening
in overvloed en er een ark gestrand is met
twee rijen woorden voor jou een voor mij.