vierluik – benne van der velde

Gedragen zoals het behoort

Van het één komt
bij jou niets anders,

geen en geen is
zogeheten goed nieuws.

Zonder praatjes vul
ik je gaatjes niet

en gvd wat ben ik geil.
Press start to pray.

Shh… Zo is het net
of je nog mee speelt?


Het Hemelse betrachten

Alles voor de Kunst
kostte me jou.

Wat koop ik ervoor,
dit zijn kosten kutje

waar ik in je wonen wou.
Nu kraak ik daar.

Schreeuw maar, toe?
Jij lijkt het spelen moe.

Ik zie door de verzen
de vrouw niet meer.


Sterk onze zielen zonder woord

Je laat je lenen, lieve,
met man en muizenis

is het zonder golven
prettig vlot vergaan.

Ga er maar aanstaan,
vriendinnen heb ik

zoals Slau wonen wilde;
door geen muur gestut.

Alleen in mijn gedichten
kan ik wenen.


Amen

Van het één komt willen
en weten van de ander.

Eén op één is
zogeheten geen nieuws.

Me verliezen in zinnen
vervalt tot verzet,

losse zin in jou
tot slot zonder deur;

van kleur verschieten
in dit gebed zonder begin.

Reageer