verloren zoon – eelke van es

Breek me de bakkes niet open
Mijn hond die echt alles wou slopen
is reeds in de regen verzopen
Please laat me zijn pad niet meer lopen
 
Lang ben ik zo eenzaam verwaaid
heb herfst in mijn wangen gezaaid
verfomfaaid en nedergelaaid
ben ik mijn huis ingenaaid
 
Thuis laait het vuur toch weer op
De strijkbouten fluiten wat heet
de stoomsputter valt op mijn kop
mijn kippennek glanst van het zweet
 
Mijn vader droomt groots en hardop
Mijn moeder zit strak op haar reet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK