(tuinfeest Deventer 2002)

jij, in engelachtige verschijning voor de dichter des vaderlands
met in je sproetige meisjeshanden twee glazen bier
één voor jou en het andere voor mij, terwijl hij je opnam
en ik hem, zag z’n duimen draaien, twee handen op de rug

en dan Jean Pierre met z’n Indische kookvriendin, de wijn
of erger, z’n mobiele telefoon en de sms berichten die hij mij
liet lezen, geheime vriendinnetjes in de stad, ik herkende dat
maar voelde mijn dichtersziel ver verheven boven de zijne

‘Trek je d’r maar niets van aan’, schreef hij in Onmogelijk Geluk
jij, de dood nog in gedachten, uitlopers van tranen op je wang
kuste mij en ik dacht: ‘Dit is geluk Jean Pierre en de nacht
zal jouw ogen eerder sluiten dan de mijne.’