Over het leven gepraat met de barvrouw.
Ze legde me haar knelpunten uit. Ik knikte.
Dacht: genoeg voor duizenden romans, en meer.
Voorzichtig stelde ik voor een virulente onverschilligheid
jegens alles te proberen. Ze droogde een bierviltje af
aan haar schort – zei starend in de verte: ‘Tóch…
is dat wat ik wil. Een oplossing.’