Soms klink je als een losse deurkruk
en als dan pis ik op je woorden

of je ziet eruit als een afgesleten vloerdeel
dat zijn splinters in mijn voetzolen jaagt
tot ik je niet meer negeren kan en
je langs de ramen op de eerste wil verlaten.

Je dak lekt en de douche mengt zich aan
een stuk in ons gesprek, je sijpelt weg
in je eigen afvoer.