Een oude dame loopt met rek
naar bankje voor de hoogste flat
waarin zij ongetwijfeld woont.

Drie bankjes tonen water, met
ranke bloemen langs de rand en
kinderen die eendjes voeren.

Vijf beloeren verticale oord
dat staalhard tot in wolken reikt
waardoor de rest zo nietig lijkt.

Daarop zit zij zeer klein te zijn
kijkt naar het kille van haar huis
in schril contrast met vroeger thuis.