raakt een mens losgescheurd
of misschien is het gewenning
ik kan hier staan aan een bed
ontwaken, er is geen herkenning

alleen mijn neusvleugels trillen
bij de zoete geur van vrouwen
uit een te nauwe steeg
aan de rand van de wereld

dure mannen zullen verschieten
in dezelfde kleur rood
hokjes worden paleizen met draken
hard als steen met vochtige ogen
spuwend en leeg als een vogel
hakend aan zijde in toevallige wind

en terwijl de maan groeit
leun ik, luister veel, zeg weinig