uitvalgedrag – anouk smies
Vandaag neem ik kennis
van de leugens in je hart
Die zijn niet detectisch omhuld
Noch
door een vlammenwerper
omgekruld
Meer het
snetterhard geluid
van bloedgeile eenden
en groupe op het ijs
net een vrouwtje gevloerd
Ik rek mijn hals
en zie je een gedicht later
Ga te water
Ze komen keihard aan die leugens, Niks geen gedraai maar recht op het doel af net als die eenden. Zelf zou ik woerden schrijven
want dat zijn de bloedgeile eenden en de oe-klank past mooi bij bloegeile.
Wat het gedicht daar doet op het ijs weet ik niet. Een wak later zou meer bij de laatste regel passen naar mijn gevoel.
Graag gelezen Anouk.
Hallo Anouk,
Bloedhekel aan het ‘verbeteren’ van een gedicht, maar toch…
Tot aan ‘gevloerd’ helemaal af, naar mijn gevoel.
Daarna raak ik je kwijt in een ogenschijnlijke poging tot ‘clou’ of ‘grand finale’.
Ach, het begint en eindigt met mooischrijverij… Daartussen is een dyslect aan het werk! “Meer het / snetterhard geluid / van bloedgeile eenden / af…” Dat heeft nog iets! Daar staat wat, maar de rest is bagger… En eh, ik mag je van Ellen en vele anderen geen Swamnouk meer noemen… Ik ben tegen censuur, maar zal je nooit meer beledigen!!! Het schijnt namelijk zo te zijn, dat wanneer je als bestuurslid van een literaire stichting optreedt, je beter je mond kunt houden. Niet mijn wil, maar die van de voorzitter geschiedde…
Ik vind meneer superschrijver behoorlijk beledigend over dyslexie.
Het lijkt wel of je met de dag arroganter wordt. Boeh.
Dag allen
Dank, en ik zal de opmerkingen tot me nemen
En Jan, wat het beledigen betreft
Ieder zijn hobby natuurlijk, sommige, met zweepjes, en die met minder mooie taal natuurlijk ook, kun je beter in het donker uitoefenen
De woerden hebben er geen last van overigens
ik ben geen voorstander van schuttingtaal,