Eerst een teen, een kleine teen
(De hielen volgen later)
Een zucht, een tinteling en dan
ben ik er twee, draai ik me om,

Kijk ik mij aan, reik ik, raak
mijn gezicht, het haar erlangs
De teen die stapte
uit haar vel

Ik adem de kriebel die ik blaas
Ik daag de ogen uit met de
wenkbrauw opgetrokken en lach
de tranen van mijn gelaat

Ik ben er twee: spiegel en
gespiegelde, zusjes van mezelf
Ik praat mijn echo en weerkaats
het antwoord op geen vraag:

echo van een echo van een echo van een echo van een echo van een