tussenstand – frouke arns

dit is geen gedicht, maar een woordgebied
zoek hier niets van waarde of wat je niet wist
of het zouden deze vijf dingen moeten zijn:

ik ben nooit soldaat geweest
ook niet in een vorig leven

mijn diepste wens heb ik gedacht
op een kvittelchen, stopte het in de klaagmuur;
ik weet niet wat ik wenste

van oude foto’s speel ik de gezichten na
voel hoe het is om te denken dat ik voel
hoe het is om vanuit kleur zwart-wit te zijn

soms denk ik aan mensen die ik vergat

aan het open raam zag ik hoe alles
verdween in de nachtmond van de wereld
iets weerhield me om te gaan

Reageer