tussen kunst en kritisch – monique methorst

Er rijdt een bus van hot via herrie
gesprekken die nergens naar toegaan
aandoenlijk als kutjes en kalfjes bij de thee

even dacht ik nog aan poëzie
opgesloten in uitgestreken gezichten
haal ik in mijn erker als dromenvanger tevoorschijn

het is de kerstverlichting maar
met van die lampjes die er niet meer toe doen
vanmorgen heb ik alles eruit geflikkerd

als ik mijn goddelijke gang wil gaan
is het zo slecht nog niet bij Superman stil te staan
en ik geef hem mijn zin

poëzie is als sfeer die luchtig om een vinger wikkelt.

Laat een antwoord achter aan Elize Augustinus Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK