trekdrop uit koude grond – joris miedema
er is een stad uit de lucht gevallen
overal om ons heen
zien we de schaduwen
die het gedragen heeft
op een plein liggen de wijzers
van een kerkklok stil
een man rolt de schim
van een pastoor op
welke constant aan zijn voeten ligt
brengt hem naar zijn vrouw
zodat zij overdag samen
koffie kunnen drinken
ze luistert naar de zweem
van zijn stem
Mooi gedicht (titel eveneens)
1ste strofe vind ik het meest beeldend (en zou een gedicht op zichzelf kunnen zijn)